زنده‌یاد محمد صیرفیان از جوانی به طراحی و بافت فرش مشغول بود و در طی سال‌ها فعالیت خود توانست آثار گرانقدری را به یادگار بگذارد که برخی از این دستبافته‌ها امروز زینت‌بخش موزه‌ها، مجموعه‌های خصوصی و کاخ‌های بزرگ دنیاست.
او که پایه‌گذار طرح‌هایی چون «گل و بلبل» و «گنبدی» در فرش اصفهان بود با علاقه به شیوه‌های سنتی بافت در اصفهان، با بسیاری از هنرمندان اصفهانی همچون حاج مصور الملک، میرزا آقا امامی، استاد رستم شیرازی، استاد علامه و استاد دادخواه ارتباط داشت.
گنبد شیخ لطف الله برای اولین بار توسط این هنرمند بر فرش نقش بست و با بافت این فرش، نقش گنبدی در فرش اصفهان ایجاد شد. استاد صیرفیان بیش از هر نقشی به بافت گل های طبیعی علاقه مند بود و تبحری ویژه در طراحی و بافت لچک ترنج و اسلیمی داشت.
مشهورترین اثر این استاد فقید، فرش نفیسی است که شعر معروف «بنی آدم» سعدی نیز بر آن نقش بسته است و در سازمان ملل متحد به نمایش درآمده است.
آن زنده‌یاد درباره این فرش گفته است: «هدفم از بافت اين فرش اين بود که ايرانيان به ايرانی بودن خود افتخار کنند. با نصب این فرش در سازمان ملل که ابياتی از سعدی بر روی آن نقش بسته است به خوبی توانستيم صلح‌جويی و نوع‌دوستی مردم ايران را به جهانيان نمايش دهيم».
بان کی مون، دبیرکل وقت سازمان ملل متحد در سخنرانی سال ۲۰۱۲ خود در تهران با اشاره به این فرش گفت: «در ورودی سازمان ملل فرش عظیمی قرار دارد -فکر می‌کنم بزرگترین فرشی است که سازمان ملل دارد- که زینت‌بخش دیوار سازمان ملل و هدیه‌ای از سوی مردم ایران است. در کنار آن سخنان اعجاب آور سعدی، شاعر بزرگ ایرانی قرار دارد.» و سپس شعر بنی آدم را خواند.
محمد جواد ظریف نیز در یادداشتی به مناسبت روز سعدی چنین نوشته بود:
«همه ما از کودکی در کتاب ها خوانده بودیم که بالای درب ورودی سازمان ملل متحد این شعر معروف سعدی را نوشته‌اند. در سال ۱۳۶۱ که برای اولین بار به نیویورک و سازمان ملل متحد رفتم، همه ساختمان را گشتم، اما شعر سعدی را پیدا نکردم. بعدها که در سال ۱۳۶۷ برای مذاکرات قطعنامه ۵۹۸ به ژنو رفتم، مقر اروپایی ملل متحد را نیز جستجو کردم و آن را نیافتم. از دوستان و افراد با سابقه تر نیز پرسیدم، ولی کسی این شعر را ندیده بود.
در دوران سفارت در سازمان ملل متحد در سال ۱۳۸۳ مطلع شدم که جناب آقای محمد صیرفیان که یکی از معروفترین تجار فرش اصفهان است، یک فرش نفیس پنج متر در پنج متر بافته است که در وسط این فرش شعر سعدی با نخ طلا نوشته شده است. ایشان اظهار تمایل کردند که این فرش را به سازمان ملل متحد هدیه بدهند به شرطی که آن را در یک محل مناسب نصب کنند.
با توجه به ابعاد این فرش هر دیواری برای نصب آن مناسب نبود و فقط چند دیوار در کل مقر ملل متحد وجود داشت که می شد این فرش را روی آن نصب کرد. یکی دیواری بود که فرش بزرگ شش در چهاری که در زمان مرحوم دکتر مصدق به ملل متحد هدیه شده بود روی آن نصب بود و دیگری دیوار بزرگ “سالن مذاکرات نمایندگان” بود که فرشی از دیوار چین وسط آن دیوار نصب شده بود.
با توجه به تعدد هدایا و محدودیت جا برای نصب فرش مزین به شعر سعدی، ناگزیر شدم در حد دبیرکل ملل متحد وارد مذاکره شوم، تا این فرش را به عنوان نماد گفتگوی تمدن‌ها در مکان مناسبی نصب کند. لازم به یادآوری است که سال ۲۰۰۱ به پیشنهاد جناب آقای خاتمی سال گفتگوی تمدن‌ها در سازمان ملل متحد اعلام شده بود.
در پیگیری‌های بعدی پیشنهاد کردند که با توجه به تعدد هدایا و محدودیت مکان نصب، فرش مزین به شعر سعدی را به جای فرش اهدایی از سوی مرحوم مصدق نصب کنیم که نپذیرفتیم.
بافاصله کمی خبردار شدیم که می‌خواهند فرش چین را برای شستشو پایین بیاورند. در آن دیوار جای دو فرش بود، اما فرش چین در وسط آن دیوار قرار داشت. لذا با پیگیری زیاد یکی از همکاران خوبم در نمایندگی، توانستیم فرش مزین به شعر سعدی را در کنار فرش دیوار چین نصب کنیم.
در تابلوی کنار فرش نیز ترجمه زیبایی از شعر سعدی را به انگلیسی تهیه کردیم تا بینندگان علاوه بر زیبایی هنر ایرانی، با مفاهیم بلند انسانی فرهنگ ایرانی نیز آشناتر شوند.
بالاخره شعر سعدی به سازمان ملل متحد رفت».
یاد این استاد هنرمند گرامی باد.
