احمدرضا احمدی در گفتوگو با «ایران اکونومیست» گفت: ایران دو هنر بزرگ دارد که یکی فرش است و دیگری شعر؛ ما در زمینه این دو هنر در دنیا حرف اول را میزنیم اما سایر هنرهای ما مانند تئاتر و سینما و… عاریه است.
مولف کتاب «میوهها طعم تکراری دارند» تصریح کرد: هنر فرش در ایران حیرتانگیز است. هر روستایی مکتب منحصر به خودش را دارد؛ مثلاً فرش کرمان با تبریز تفاوت بسیاری دارد. خوشبختانه تکنولوژی نتوانسته این منحصربهفرد بودن را خراب کند و ما هنوز هم نقاشِ فرش و آدمهای بزرگی در این حوزه داریم.
شاعر برگزیده، پنجمین دوره اهدای جایزه شعر بیژن جلالی ابراز کرد: هر نسلی بههرحال راه خودش را پیدا میکند. در طی سالیان، تعداد زیادی برای فعالیت در حوزه شعر ورود کردهاند اما از این میان آدمهایی سرند میشوند؛ یعنی تنها کسانی که علاقه داشته باشند استمرار مییابند چرا که بسیاری در نیمه راه، کار را رها کرده و میروند.
احمدی تاکید کرد: نسل ما کمتر اهل رهاکردن بود. بهشخصه بسیار دشنام شنیدم؛ چرا که میخواستم کار تازهای را انجام بدهم. میخواستم عادت مردم را عوض کنم و بسیار با من مقابله شد اما مسیرم را ادامه دادم.
نویسنده کتاب از پنجره مسافرخانه (۱۳۹۵) بیان کرد: اساس تاریخ شعر فارسی در آثار چند شاعر مؤلف هست؛ حافظ، سعدی، نظامی و باقی همه تقلید کردهاند و پس از ۲۰ قرن سکوت به نیما میرسیم و پس از نیما همشاگردانش حدود ۴ نفر بودند که خلاق بودند و کار کردند.
احمدی یکی از برجستهترین شاعران صاحب سبک معاصر به شمار میآید که علاوه بر سرودن شعر به اموری چون نویسندگی، گویندگی و نقد هنری نیز اهتمام دارد.
وی از ۲۰ سالگی بهطور جدی به سرودن شعر پرداخت و نخستین مجموعه شعری خود را به نام طرح در سال ۱۳۴۱ خورشیدی منتشر کرد.
حاصل یک عمر کوشش بیوقفه او آثار متعدد منظوم و منثور است که بسیاری از آنها به زبانهای زنده دنیا ترجمه شد. به طور کلی از احمدرضا احمدی بیش از ۱۸ مجموعه شعر، ۱۵ کتاب برای کودکان، دکلمه اشعار خودش در کاست یادگاری و اشعار حافظ، نیما، سهراب سپهری و شاعران معاصر منتشر شده است.
کسب جوایز متعدد داخلی و خارجی و نیز نامزدی او برای جایزه هانس کریستین اندرسن نمای دیگری از ظهور و پویایی احمدی است که نامش را برای هفت دهه در خاطر چندین نسل تثبیت کرد. همچنین در ۱۳۸۵ خورشیدی او بهعنوان شاعر برگزیده در پنجمین دوره اهدای جایزه شعر بیژن جلالی انتخاب شد.